رشتی دوزی: تفاوت میان نسخه‌ها

خطوط طرح ترسیم شده روی کاغذ را با فاصله کم و منظم با دوخت بدون نخ به‌وسیله چرخ خیاطی یا با سوزن دستی سوراخ می­کنند. بعد از ثابت نمودن کاغذ روی پارچه، بسته به رنگ پارچه پودر گچ یا تالک سفید یا زغال را روی خطوط طرح می­ریزند و کاغذ را به‌آرامی برمی­دارند.<ref>. صبا، نگرشی بر روند سوزن­دوزی‌های سنتی ایران، 1379ش، ص124.</ref> پس از این مرحله خطوط را به‌وسیله محلول آب و سریش و قلم‌مو روی پارچه ثابت می‌­کنند. گاهی به محلول سریش پودر سینکا نیز اضافه می­کنند تا دید بهتری روی پارچه داشته باشد یا از مهرهای شبیه مهرهای چیت­سازی برای انتقال طرح استفاده می­کنند. امروزه از لاک غلط­گیر برای تثبیت طرح استفاده می‌شود.<ref>. اسماعیل‌پور، مستند مشاغل خانگی چادرشب‌بافی، رشتی‌دوزی و مرواربافی، 1390ش، ص52.</ref>

هنرمند، جریده را مابین دو پا قرار می‌دهد؛ بعد از این­که پارچه را در شیار جریده گذاشت با فشار زانو آن­ را ثابت نگه می‌دارد؛ نخ را دور انگشت اشاره دست چپ پیچیده و با دست راست قلاب را از روی خطوط طرح در پارچه فرو می‌کند و به‌شکلی می‌چرخاند تا نخ در شیار قلاب گیر کند. با کشیدن نخ روی پارچه حلقه‌ای ایجاد می‌شود که با تکرار عمل روی پارچه دوخت متناوبی از زنجیره به وجود می‌آید. ابتدا خطوط اصلی طرح دوخته شده سپس پردوزی­ها به نحوی انجام می‌شود که تمام طرح با نخ‌های الوان پوشیده می‌شود.<ref>. پزشکی، ابریشم‌‌دوزی‌های ایرانی، 1396ش، ص138.</ref>